Login
Our 3D CAD supplier models have been moved to 3Dfindit.com, the new visual search engine for 3D CAD, CAE & BIM models.
You can log in there with your existing account of this site.
The content remains free of charge.
Top Links
Amazon
PARTcloud - soccer
Explanation by Hotspot Model
Youtube
Manchester City FC
Manchester City FC
Licensed under Adil kullanım (Unkown).
| Manchester City | ||||
|---|---|---|---|---|
| Tam isim | Manchester City Football Club | |||
| Takma isim(ler) | City, The Citizens, The Sky Blues, Blues | |||
| Renkler | Mavi-Beyaz | |||
| Kuruluş |
1880) St. Mark's (West Gorton) olarak 16 Nisan 1894) Manchester City olarak[1] | |||
| Stadyum |
City of Manchester Stadı (Kapasite: 55,097[2]) | |||
| Sahibi | City Football Group | |||
| Başkan | Khaldoon Al Mubarak | |||
| Teknik direktör | Pep Guardiola | |||
| Lig | Premier League | |||
| 2017-18 | Premier League, 1. (şampiyon) | |||
| Resmî site | mancity.com | |||
| ||||
Manchester City Football Club, İngiltere'nin Manchester şehrinde kurulmuş futbol kulübü. 1880 yılında St. Mark's (West Gorton) ismiyle kurulan kulüp, 1887'de Ardwick Association Football Club ve 1894 yılında da Manchester City ismini almıştır. Kulüp, 1923 yılından 2003 yılına kadar iç saha maçlarını Maine Road'da oynamıştır. 2003 yılında ise Manchester Şehir Stadyumu'na taşınmıştır.
Kulübün en başarılı dönemi, Joe Mercer ve Malcolm Allison'un yönetiminde League Championship, FA Cup, EFL Cup ve Avrupa Kupa Galipleri Kupası'nı kazandıkları 1960'ların sonları ve 1970'lerin başındaydı. Kulüp 1981 FA Cup Finali'ni kaybettikten sonra, 1998'de İngiliz futbolundaki lig sisteminin üçüncü kademesine düşmesiyle sonuçlanan bir düşüşün içerisine girdi. 2000'lerin başında Premier League statüsüne kavuşan kulüp, 2008 yılında Abu Dhabi United Group tarafından satın alındı ve dünyanın en zenginlerinden biri oldu. 2011 yılından bu yana kulüp, 2012 ve 2014 yıllarında Premier League de dahil olmak üzere altı büyük şampiyonluk elde etti.
Manchester City 2014-15 yılları arasında elde ettiği 463.5 milyon avroluk gelir ile futbol dünyasının en zengin altıncı kulübü oldu.[3] Kulüp 2016 yılında, 1.92 milyar dolarlık değeri ile Forbes tarafından en değerli altıncı futbol kulübü olarak ilan edildi.[4]
İçindekiler
Tarihi
City, 1899'da Second Division şampiyonluğunu elde etti ve ilk başarısını kazanarak; İngiliz futbolunun birinci seviyesine yükselme başarısı gösterdi. 23 Nisan 1904'te Crystal Palace'ta Bolton Wanderers'ı 1-0 yenerek FA Cup şampiyonu oldu ve böylece tarihindeki ilk büyük başarısını elde etti. Bir önceki sezonu şampiyon tamamlamış olan City, FA Cup Şampiyonluğu'nun ardından ligde de şampiyon olmaya çok yaklaştı ancak 3 puan farkla ligi ikinci sırada bitirerek double yapma fırsatını kaçırdı. Yine de bu başarıya ulaşan ilk Manchester kulübü oldu.[6] FA Cup şampiyonluğunu takip eden sezonda, kulüp içerisinde mali usulsüzlük iddiaları gündeme geldi. 1906'da on yedi oyuncu askıya alındı ve sonuçta kaptan Billy Meredith'de dahil olmak üzere birçok kişi Manchester United'a transfer oldu.[7] 1920'de Hyde Road'da çıkan yangın stadyumun ana tribününü yok etti. Kulüp 1923'te Moss Side'da inşa edilen Maine Road'a taşındı.[8]
1930'lu yıllarda, Manchester City iki ardışık FA Cup finaline ulaştı. 1934'te Portsmouth'u yenerek kupayı kazanmadan önce 1933'te Everton'a kaybetti.[9] City, 1934 yılında Stoke City ile oynanan FA Cup altıncı tur maçında, İngiliz futbol tarihinde bir kulübün iç sahadaki en yüksek seyirci rekoruna ulaştı. Karşılaşmayı 84,569 City taraftarı takip ederken bu rekor hala İngiltere'de bir kulübün iç sahadaki yakaladığı en yüksek seyirci sayısı olarak geçerliliğini korumaktadır.[10] Kulüp, 1937'de ilk kez First Division şampiyonluğunu kazandı ancak bir sonraki sezon ligde en çok gol atan takım olmasına rağmen küme düştü.[11] Yirmi yıl sonra, Revie Planı olarak bilinen bir taktik sisteminden ilham alan City, 1955 ve 1956'da tekrar FA Cup finallerine ulaştı; Tıpkı 1930'larda olduğu gibi 1955 finalinde Newcastle United'a 3-1 kaybetti. 1956'da ise Manchester City'nin Birmingham City'yi 3-1 mağlup ederek şampiyon olduğu 1956 finali, tüm zamanların en ünlü finallerinden biridir. Bu maç, City kalecisi Bert Trautmann'ın boynunu kırdıktan sonra oynamaya devam etmesiyle hatırlanmaktadır.[12]
1963'te Second Division'a düştükten sonra, Ocak 1965'te Swindon Town'a karşı oynanan mücadelede 8,015'lik seyirci katılımıyla kulüp en düşük seyirci sayısı rekoruna ulaşarak sıkıntılı bir görünüm çiziyordu.[13] 1965 yazında Joe Mercer kulübün teknik direktörlüğüne ve Malcolm Allison ise onun yardımcılığına getirildi. Mercer yönetimindeki ilk sezonda City, Second Division şampiyonluğunu kazanırken, Mike Summerbee ve Colin Bell ile de anlaşma imzalandı.[14] Manchester City iki sezon sonra 1967-68 sezonunda, ligin son haftasında deplasmanda Newcastle United'ı 4-3 mağlup etti. Yakın komşusu Manchester United ise evinde Sunderland'e 2-1 malup olunca, City ligi United'ın iki puan önünde şampiyon tamamladı ve ikinci kez bu başarıya ulaşmış oldu.[15] City, 1969'da Leicester City'yi 1-0 mağlup ederek FA Cup'ı kazandı. 1970'te ise Viyana'da Górnik Zabrze'yi 2-1 yenerek maçı kazandı ilk kez Avrupa Kupa Galipleri Kupası şampiyonluğuna ulaştı.[16] City aynı sezon lig kupasını da kazandı ve aynı sezonda hem bir Avrupa kupası hem bir yerel kupa kazanan ikinci İngiliz takımı oldu.
Kulüp, 1970'li yıllar boyunca iki kez lig şampiyonlarından bir puan geride kaldı ve 1974 Lig Kupası Finali'ne ulaştı.[17] Bu dönemdeki maçlardan biri, 1973-74 sezonunda küme düşme ihtimalinden ötürü kazanmak zorunda oldukları komşu rakipleri Manchester United'a karşı oynanan ligin son maçıydı. Eski United oyuncusu Denis Law'ın, Old Trafford'da attığı gol City'e 1-0'lık galibiyeti getirirken, United ise kesin olarak bir alt lige düştü.[18] Kulüp en başarılı döneminin son kupasını ise 1976 yılında Newcastle United ile oynadıkları ve 2-1'lik sonuçla şampiyon oldukları lig kupası final maçıyla birlikte kazandı.
Uzun bir düşüş dönemini, 1960'ların ve 1970'lerin başarıları izledi. Malcolm Allison, 1979'da ikinci kez teknik direktör olarak kulübe yeniden katıldı. Ancak Steve Daley gibi başarısız transferler sonucunda kulüp çok para harcamıştı.[19] Allison'un ardından 1980'li yıllarda kulübü yedi farklı teknik direktör yönetti. City, John Bond yönetiminde 1981 FA Cup Finali'ne ulaştı, ancak Tottenham Hotspur takımına iki maçın sonucunda toplam 4-3 mağlup olarak kupayı kazanamadı. Kulüp, 1980'lerde (1983 ve 1987'de) First Division'dan iki kez düştü ancak 1989'da tekrar üst lige geri döndü. Peter Reid'in yönetimi altında 1991 ve 1992'de ligde beşinci oldu.[20] Reid ile birlikte yakalanan bu geçici çıkış, onun ayrılışından sonra yerini düşüşe bıraktı. City, 1992'de kurulan Premier League'in kurucularındandı. Ancak ilk sezonunda dokuzuncu tamamladıkları ligde, küme düştükleri 1996 yılına kadar sadece üç sezon mücadele edebildiler. Division One'de iki sezon oynayan City, oradan da bir alt lige düştü ve tarihinin en başarısız noktasına ulaştı. Böylece Almanya'nın Magdeburg takımından sonra, bulunduğu ülkenin üçüncü lig kademesinde mücadele eden ikinci Avrupa kupa galipleri şampiyonu oldu.
Küme düşen kulübün yeni başkanı David Bernstein oldu. Bernstein kulübe sıkı bir mali disiplin politikası uyguladı.[21] City, 1998-99 sezonunda teknik direktör Joe Royle yönetiminde, Gillingham'a karşı oynanan play-off final mücadelesini penaltı vuruşları sonucunda 3-1 kazanarak bir üst lige terfi etti. Bu terfiden sonra City, bir sonraki sezonda da ligi ikinci sırada tamamlayarak, İngiltere'nin en üst seviyesindeki futbol ligine uzun bir aranın ardından tekrar yükseldi. Fakat Premier League'de uzun bir aranın ardından mücadele ettikleri ilk sezonun sonunda kulüp tekrar küme düştü. Royle'ın yerine teknik direktörlüğe getirilen Kevin Keegan, 2001-02 Division One şampiyonasını kazandırdı ve bu sezonda kulüp kazanılan puan ve bir sezonda attığı gol sayısı ile kulüp kayıtlarına yeni bir rekor kazandırmış oldu.[22] 2002-03 sezonu City'nin Maine Road'daki son sezonuydu. Rakibi Manchester United'a karşı 3-1 kazanarak 13 yıl aranın ardından bir derbi mücadelesinden galip ayrıldı.[23] City, 25 yıl içinde ilk kez Avrupa kupalarında oynamaya hak kazandı. 2003-04 sezonu öncesinde kulüp yeni inşa edilen Manchester Şehir Stadyumu'na taşındı. City, bu stadyumda oynamaya başladıktan sonraki ilk dört sezonda ligi orta sıralarda bitirdi. Eski İngiltere millî takımı teknik direktörü Sven-Göran Eriksson 2007 yılında kulübün yeni teknik direktörü oldu. Eriksson, kulüp tarihinde İngiliz ve İskoç millyeti dışındaki bir milliyete sahip ilk teknik direktör oldu.[24] City ile güzel bir başlangıç performansının ardından sezonun ikinci yarısında yaşanan kötü gidişe dur diyemeyen Eriksson, Haziran 2008'de görevden alındı.[25] Eriksson'un yerine, iki gün sonra 4 Haziran 2008'de Mark Hughes kulübün yeni teknik direktörü oldu.[26]
2008 yılına gelindiğinde kulüp mali açıdan tehlikeli bir konumdaydı. Thaksin Shinawatra, bir yıl önce kulübün denetimini eline aldı fakat politik sıkıntılar sebebiyle mal varlıkları donduruldu.[27] Ardından Ağustos 2008'de kulüp Abu Dhabi United Group tarafından satın alındı. Bu satın almanın ardından kulübün yüksek profilli oyuncular için teklif yapacağı söylentileri dolaştı; Kulüp, Brezilya'nın uluslararası oyuncusu Robinho'yu Real Madrid'den 32.5 milyon sterlin ödeyerek satın aldı ve İngiltere transfer rekorunu kırdı.[28] Mali sorunları atlatan ve UEFA Kupası'nda çeyrek finale ulaşmayı başaran ekip, ligi ise onuncu sırada tamamlayarak bir sezona göre büyük bir gelişme sağlayamadı. City, 2009 yaz aylarında transfer harcamalarını daha önce benzeri görülmemiş bir seviyeye çıkardı. Gareth Barry, Roque Santa Cruz, Kolo Touré, Emmanuel Adebayor, Carlos Tevez ve Joleon Lescott için 100 milyon pound harcama yaptı.[29] Aralık 2009'da, Mark Hughes'in yerine Roberto Mancini teknik direktörlüğe getirildi.[30] City sezonunu Premier League'de beşinci sırada tamamladı ve 2010-11 sezonunda UEFA Avrupa Ligi'ne katılma hakkı kazandı.
Sonraki sezonlarda da oyuncu yatırımları devam etti ve sonuçlar oyuncu kalitesinin yükselişiyle eşleşmeye başladı. City, komşu rakipleri Manchester United'ı yarı finalde eleyerek, otuz yılı aşkın bir sürenin ardından ilk büyük finali olan 2011 FA Cup Finali'ne ulaştı,[31] Böylece City, 1975'ten bu yana ilk kez rakibini bir kupa organizasyonunun dışında bıraktı. 1976 Lig Kupası'nı kazanan City, 2011 FA Cup Finali'nde Stoke City'yi 1-0 yenerek beşinci kez kupayı müzesine götürdü. Aynı hafta kulüp, Premier League'de Tottenham Hotspur'u 1-0 mağlup ederek 1968'den beri ilk kez UEFA Şampiyonlar Ligi'ne katılmaya hak kazandı.[32] City, 2010-11 sezonunun son gününde Arsenal'i geride bırakarak Premier Lig'i üçüncü sırada tamamladı ve böylece doğrudan Şampiyonlar Ligi grup aşamasına katılmaya hak kazandı.
Tottenham'ı White Hart Lane'de 5-1, Manchester United'ı ise kendi stadyumunda 6-1 mağlup eden kulüp, 2011-12 sezonunda başarılı bir performans yakaladı. Yakalanan bu başarılı performans sezon boyunca sürekli devam etmedi ve City ligin bitimine altı hafta kala ezeli rakibi United'in sekiz puan gerisine düştü. United'ın kalan altı haftada bir tanesi City'e karşı kaybettiği maçta dahil olmak üzere yitirdiği puanlar ile birlikte iki takımda ligin son haftasına aynı puanda girdiler. City, sezonun son maçında küme düşme bölgesinde bulunan Queens Park Rangers karşısında son dakikaya 2-1 mağlup girerken, uzatma dakikaların da bulduğu 2 golle maçı 3-2 kazandı ve 44 yıl sonra ligde ilk kez şampiyon oldu. 1992 yılındaki kuruluşundan bu yana ise Premier League'i kazanma başarısı gösteren beşinci takım oldu. Bu karşılaşma, başta İngiltere merkezli olmak üzere dünyadaki birçok medya kaynağı tarafından Premier League tarihinin en heyecanlı anı olarak açıklandı.[33][34] Ayrıca bu karşılaşmada mücadele eden QPR oyuncusu Joey Barton, oyunda kaldığı toplam 15 dakikalık sürede üç farklı oyuncuya yaptığı kural dışı hareket sebebiyle oyundan atıldı ve komite tarafından toplam 12 maç oynamama ve para cezasına çarptırıldı.[35]
City, bir sonraki sezonda Şampiyonlar Ligi'nde grup aşamasında elendi ve son üç sezonda oynadığı ikinci FA Cup Finali'nde Wigan Athletic'e 1-0 mağlup oldu.[36] Mancini, kulübün sezon sonu hedeflerine ulaşamadığı gerekçesiyle görevinden alındı,[37] ancak BBC Spor Editörü David Bond, Mancini'nin kötü iletişiminden, oyuncularla ve yöneticilerle olan kötü ilişkilerinden dolayı görevinden alındığını iddia etti.[38] Mancini'nin yerine Şilili Manuel Pellegrini göreve getirildi.[39] City Pellegrini yönetimindeki ilk sezonda, lig kupasını kazandı[40] ve sezonun son gününde Premier League şampiyonluğunu elde etti.[41]
|
|
|
|
S1 = Futbol ligi sisteminin 1. seviyesi; S2 = Futbol ligi sisteminin 2. seviyesi; S3 = Futbol ligi sisteminin 3. seviyesi.
Kulüp arması ve renkleri
Manchester City'nin iç saha renkleri gökyüzü mavisi ve beyazdır. Geleneksel dış saha forma renkleri ise ya kahverengi ya da (1960'lardan itibaren) kırmızı ve siyah olmuştur; Ancak son yıllarda pek çok farklı renk kullanılmıştır. Kulübün iç saha renklerinin kökenleri belli değildir ancak 1892'den bu yana mavi rengi kullanmış olduğuna dair kanıtlar vardır. 1940'larda yayınlanan Famous Football Clubs - Manchester City isimli bir kitapçıkta, West Gorton'un (St. Marks) başlangıçta kırmızı ve siyah renkleri kullandığını ve 1884'ten kalma raporların da üzerinde beyaz renkte bir haç bulunan siyah formaları kullandığını belirtmiştir.[42] Seyrek kullanılan kırmızı ve siyah renklerin, eski teknik direktör yardımcısı Malcolm Allison'un AC Milan'ın renklerini benimsemenin City'e ilham vereceğine ve başarı getireceğine inanmasından ötürü kabul edildiği söylenmiştir.[43] Allison'un teorisi işe yaradı; City, kulübün gökyüzü mavisi renkli forması yerine kırmızı ve siyah çizgilere sahip formasıyla çıktığı 1969 FA Cup Finali, 1970 Football League Cup Finali ve 1970 UEFA Kupa Galipleri Kupası Finali'ni kazandı.
Cty, 2016 yılında kullandığı şu anki armasından hariç daha önce üç arma daha kullanmıştır. 1970 yılında tanıtılan ilki, 1960'lı yılların ortalarından bu yana resmi kulüp dokümantasyonunda kullanılan tasarımlara dayanıyordu. 1965 ve 1997 yılları arasında City, mevcut armayla aynı görünümde iki yuvarlak halka arasında kulübün adının yazılı olduğu dairesel şekle sahip bir arma kullandı. Manchester City büyük kupa finallerinde mücadele ederken her zaman kullandığı armayı kullanılmamıştır. Bunun yerine, Manchester Kenti'ni temsil eden özel bir armayı kullanmıştır (Manchester coat of arms). Bu uygulama, oyuncuların formalarında herhangi bir armayı taşımadığını göstermek için kulüp tarihi boyunca devam etti.[44] City, 2011 FA Cup Finali'nde her zamanki olağan kulüp armasını kullandı. Büyük finallerde kullanılan Manchester şehrini temsil eden özel arma ise, futbolcuların formalarındaki sırt numalarının içerisine monokrom logo olarak dahil edilmiştir.[45]
City, önceki armanın kulüp adına tescillenmesi uygunsuz olduğu için 1997 yılında yeni bir kulüp arması tasarımını kabul etti. En tepede üç yıldızın yer aldığı ve onun hemen altında bir altın kartalın olduğu armada, 1970li yıllarda kullanılan eski armalarda olduğu gibi gemi ve üç diagonal çizgi de yerini korumuştur. Bunların arasında ise kulübün kısaltması M.C.F.C. armanın tam ortasında yer almıştır. Kartal, Manchester şehrinin eski hanedan sembolüdür; 1958 yılında kentin rozetine gelişen havacılık endüstrisini temsil eden altın bir kartal sembolü eklendi (ancak kaldırıldı). Armanın üst yarısında Manchester Gemi Kanalı'nı temsil eden bir gemi yer alırken, alt yarısında ise şehirde bulunan Irwell, Irk ve Medlock nehirlerini simgeleyen üç diyagonal şerit bulunmaktaydı. Armanın en alt kısmında Türkçesi Savaşta gurur anlamına gelen, Latince Superbia in Proelio sloganı yer almaktaydı.
15 Ekim 2015'te, 1997 yılındaki rozetin tasarımıyla ilgili taraftarların yıllarca eleştirilerini takiben,[46] kulüp yeni bir arma tasarımı sunmak istediğini açıkladı.[46] Görüşmeler sonrasında kulüp, Kasım 2015'ün sonlarında mevcut kulübün armasının daha eski amblemlere benzeyen, dairesel şekle sahip yeni bir tasarımla değiştirileceğini duyurdu.[47] Yeni tasarlanan amblem 22 Aralık 2015'te tescillendi. 26 Aralık 2015 tarihinde yapılacak tanıtımdan iki gün önce yeni tasarlanan arma sızdırıldı.[48] Tasarım, 26 Aralık 2015'te iç sahada Sunderland ile oynanan maç öncesinde tanıtıldı.[49]
Forma üreticileri ve sponsorlar
Manchester City'nin forma göğüs sponsoru 2009 yılından beri Etihad Airways'tir. Forma üreticisi ise 2013 yılından bu yana Nike'tır.
Önceki sponsorlar ve üreticileri ise şu şekildedir:
| Yıllar | Forma üreticisi | Yıllar | Forma sponsoru |
|---|---|---|---|
| 1974-1997 | Umbro | 1982-1984 | Saab |
| 1997-1999 | Kappa | 1984-87 | Philips |
| 1999-2003 | Le Coq Sportif | 1987-1999 | Brother |
| 2003-2007 | Reebok | 1999-2002 | Eidos |
| 2007-2009 | Le Coq Sportif | 2002-2004 | First Advice |
| 2009-2013 | Umbro | 2004-2007 | Thomas Cook |
Oyuncular
Kadro
- 7 Eylül 2018 itibarıyla''[50]
|
|
Emekliliğe ayrılan numara
|
2003 yılından bu yana Manchester City, 23 numaralı formanın takımda kullanılmasına müsaade etmedi. Marc-Vivien Foé, Lyon'dan kiralık olarak City'de forma giydiği dönemde, 2003 Konfederasyonlar Kupası'nda Kamerun millî futbol takımı formasıyla Kolombiya karşılaşmasının 71. dakikasında yere yığıldı ve kalp yetmezliği sonucu hayatını kaybetti.[51]
Yılın Oyuncusu
|
|
|
|
Personel
Yönetim kurulu
| Pozisyon | İsim |
|---|---|
| Başkan | Khaldoon Al Mubarak |
| Direktör | Ruigang Li |
| İcra Kurulu Başkanı | Ferran Soriano |
| City Football Group Global Teknik Direktörü | Rodolfo Borrell |
| İcra Müdürü | Mohamed Al Mazrouei |
| İcra Müdürü | Simon Pearce |
| İcra Müdürü | John Macbeath |
| İcra Müdürü | Marty Edelman |
| İcra Müdürü | Alberto Galassi |
| City Football Academy Genel Müdürü | Brian Marwood |
Teknik ekip
| Pozisyon | İsim |
|---|---|
| Futbol Direktörü | Txiki Begiristain |
| Teknik direktör | Pep Guardiola |
| Teknik direktör yardımcısı | Brian Kidd |
| Teknik direktör yardımcısı | Mikel Arteta |
| Teknik direktör yardımcısı | Domènec Torrent |
| Baş antrenör (A Takım) | Rodolfo Borrell |
| Baş antrenör (Akademi) | Jason Wilcox |
| Platt Lane Academy başkanı | Mark Allen |
| 21 yaş altı teknik direktörü | Simon Davies |
| 21 yaş altı kaleci antrenörü | Dave Felgate |
| 18 yaş altı teknik direktörü | Lee Carsley |
| 21 yaş altı yardımcı antrenörü | Gareth Whalley |
| Kaleci antrenörü | Xabier Mancisidor |
| Kondisyon antrenörü | Jose Cabello |
| Kondisyon antrenörü | Lorenzo Buenaventura |
| Video analist | Carles Planchart |
| Baş gözlemci | Carlo Cancellieri |
| Gözlemci | Jan Říčka |
| Gözlemci | Sebastian Arnesen |
| As takım | Manuel Estiarte |
Teknik direktörler
| İsim | Başlangıç tarihi | Bitiş tarihi | Maçlar | Galibiyet | Beraberlik | Mağlubiyet | Kazanma % | Başarıları/notlar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1902 | 1906 | 150 | 89 | 22 | 39 | 59,33 | 1904 FA Cup | |
| 1932 | 1946 | 352 | 158 | 71 | 123 | 44,89 | 1934 FA Cup 1936-37 First Division 1937 Charity Shield | |
| 1950 | 1963 | 592 | 220 | 127 | 245 | 37,16 | 1956 FA Cup | |
| 1965 | 1971 | 340 | 149 | 94 | 97 | 43,82 | 1965-66 Second Division 1967-68 First Division 1968 Charity Shield 1969 FA Cup 1970 Avrupa Kupa Galipleri Kupası 1970 Lig Kupası | |
| 1973 | 1980 | 269 | 114 | 75 | 80 | 42,38 | 1976 Lig Kupası | |
| 2009 | 2013 | 191 | 113 | 38 | 40 | 59,16 | 2011 FA Cup 2011-12 Premier League 2012 FA Community Shield | |
| 2013 | 2016 | 167 | 100 | 28 | 39 | 59,88 | 2014 Lig Kupası 2013-14 Premier League 2016 Lig Kupası | |
| 2016 | Görevde | 113 | 77 | 19 | 17 | 68,14 | 2018 Lig Kupası 2017-18 Premier League |
Taraftarlar
Manchester City, iç sahada oynadığı karşılaşmalarda büyük bir taraftar kitlesine sahiptir. Manchester Stadyumu'na taşındıktan sonra, Manchester City'nin ortalama katılım oranları genelde 40.000'in üzerinde oldu ve bu rakamla İngiltere'de seyirci sayısında ilk altıda yer aldı.[54] Kulübün üç sezonda iki kez küme düşüp; İngiliz futbolunun üçüncü kademesinde (daha sonra Division Two, şimdi EFL League One) oynadığı 1990'lı yılların sonlarında bile iç sahadaki seyirci ortalaması 30.000 civarındaydı.[55] 2005 yılında Manchester City tarafından yapılan araştırmalar da, Birleşik Krallık'ta 886 bin ve dünya genelinde 2 milyonun üzerinde bir taraftar kitlesinin olduğu ortaya çıktı. Sheikh Mansour'un kulübün satın almasından ve kulübün son kazandığı kupalardan sonra bu rakamın daha da büyüdüğü tahmin edilmektedir.[56]
Manchester City'nin resmî olarak tanınan taraftar grubu, 2010 yılında Official Supporters Club (OSC) ve Centenary Supporters Association (CSA) gruplarının birleşmesiyle kurulan Manchester City FC Supporters Club (1949)'tır.[57] Taraftarlar tarafından çeşitli fanzinler yayınlanırken; bunlardan en uzun süreli yayınlananı King of the Kippax'tir ve hala yayınlanmaktadır.[58]
Manchester City'nin en büyük rakibi, aynı şehrin takımı olan Manchester United'dır ve bu iki takım arasında oynanan karşılaşmalar Manchester derbisi olarak adlandırılır.
Başarıları
Lig
- First Division & Premier League şampiyonluğu
- Şampiyon (6): 1937, 1968, 2012, 2014, 2018, 2019
- İkinci (3): 1903-04, 1920-21, 1976-77
- Şampiyon (7): 1898-99, 1902-03, 1909-10, 1927-28, 1946-47, 1965-66, 2001-02
- İkinci (4): 1895-96, 1950-51, 1988-89, 1999-2000
- Play-off Şampiyon: 1998-99
Kupa
- Şampiyon (5): 1904, 1934, 1956, 1969, 2011
- İkinci (4): 1926, 1933, 1955, 1981
- Şampiyon (5): 1970, 1976, 2014, 2016, 2018
- İkinci (1): 1974
- Şampiyon (4): 1937, 1968, 1972 , 2012
- İkinci (5): 1934, 1956, 1969, 1973 , 2014
, Full Members Kupası
- Şampiyon (1): 1986
Avrupa
- Şampiyon (1): 1970
Kaynakça
- ^ 16 Nisan 1894'te adı "Manchester City" olarak değiştirildi.
- ^ "Premier League Handbook Season 2015/16" (PDF). Premier League. 21 Nisan 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2016.
- ^ "Deloitte Football Money League 2015". Deloitte. Ocak 2015. 19 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2015.
- ^ Ozanian, Mike (11 Mayıs 2016). "The World's Most Valuable Soccer Teams 2016". Forbes. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
- ^ "Club History - The Club - Manchester City FC". mcfc.co.uk. 16 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2010.
- ^ James, Manchester City - The Complete Record, s32
- ^ James, Manchester:The Greatest City, ss 59-65.
- ^ Bevan, Chris (11 Mayıs 2003). "Maine Road through the ages". BBC Sport. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011.
- ^ Ward, The Manchester City Story, ss. 31-33
- ^ James, Gary (22 Nisan 2011). "FA Cup special: Thrills, spills and a cast of thousands at Maine Road". menmedia.co.uk. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2011.
- ^ "England 1937/38". league table from RSSSF. 28 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2005.
- ^ Rowlands, Trautmann - The Biography, s. 178-184
- ^ Ward, The Manchester City Story, s. 57
- ^ Penney, Manchester City - The Mercer-Allison Years, ss. 27-36
- ^ Penney, Manchester City - The Mercer-Allison Years, ss. 37-56
- ^ Gardner, The Manchester City Football Book No. 2, ss. 13-22
- ^ James, Manchester City - The Complete Record, ss. 410-420
- ^ Ward, The Manchester City Story, s. 70
- ^ Tossell, Big Mal, Bölüm 18
- ^ James, Manchester City - The Complete Record, s. 68
- ^ Buckley, Andy; Burgess, Richard (2000). Blue Moon Rising: The Fall and Rise of Manchester City. Bury: Milo. ISBN 0-9530847-4-4. s. 177
- ^ Manchester City - The Complete Record, s. 265
- ^ "Goater double gives City derby win". RTÉ. 19 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2007.
- ^ "Eriksson named Man City manager". BBC Sport. 6 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2007.
- ^ "Eriksson's reign at Man City ends". BBC Sport. 2 Haziran 2008. Erişim tarihi: 2 Haziran 2008.
- ^ "Manchester City appoint Mark Hughes". Manchester City FC. 4 Haziran 2008. Erişim tarihi: 21 Ekim 2009.
- ^ Winrow, Ian (12 Ağustos 2008). "Thaksin Shinawatra's crisis ends Manchester City's European dream". Londra: Daily Telegraph. Erişim tarihi: 4 Eylül 2010.
- ^ "Man City beat Chelsea to Robinho". BBC. 1 Eylül 2008. Erişim tarihi: 19 Eylül 2009.
- ^ "Lescott completes Man City move". BBC Sport. 25 Ağustos 2009. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009.
- ^ "Mark Hughes sacked as Man City appoint Mancini manager". BBC Sport. 19 Aralık 2009. Erişim tarihi: 19 Aralık 2009.
- ^ "Man City 1 - 0 Man Utd". BBC Sport. 16 Nisan 2011.
- ^ "Man City 1 - 0 Tottenham". BBC Sport. 10 Mayıs 2011. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2011.
- ^ "Is Man City's title win really the best Premier League moment ever? See the Top 50 here.. and then tell us yours". Daily Mirror. Londra. 9 Ağustos 2012. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "Reconstructing The Most Exciting Day In The History Of Soccer (And Maybe Sports, Period)". deadspin.com. 16 Mayıs 2012. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "Barton blow as bad boy is told he must serve ban at new club Marseille". Daily Mail. Londra. 6 Eylül 2012. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "REVEALED: Bitter dressing room battles that sealed the fate of preening Mancini". Daily Mail. Londra. 17 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "Club Statement". mcfc.co.uk. 13 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "Roberto Mancini: Man City exit because of poor relationships". BBC Sport. 14 Mayıs 2013. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ "Manuel Pellegrini: Manchester City appoint Chilean as manager". BBC Sport. 12 Haziran 2013. Erişim tarihi: 7 Ekim 2013.
- ^ O'Rourke, Pete (2 Mart 2014). "Capital One Cup final: Manchester City win Capital One Cup after beating Sunderland 3-1". Sky Sports News. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
- ^ "Manchester City crowned Premier League champions with 2-0 victory over West Ham". Sky Sports. 11 Mayıs 2014. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
- ^ James, Manchester: The Greatest City ss. 14-15
- ^ Turner, Georgina (23 Kasım 2005). "Nicking the shirts off their backs". The Guardian. Londra. Erişim tarihi: 18 Aralık 2006.
- ^ David Clayton, Everything Under the Blue Moon (Mainstream Publishing, 2002), 21
- ^ "Cup final shirt to feature coat of arms". Erişim tarihi: 18 Mayıs 2011.
- ^ a b "Badge Consultation". mcfc.co.uk. 16 Ekim 2015. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2015.
- ^ "Club badge to change". Manchester City FC. 24 Kasım 2015. 29 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2015.
- ^ "Manchester City's new club badge design leaked online". BBC. 24 Aralık 2015. 4 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015.
- ^ McVeigh, Niall (26 Aralık 2015). "Manchester City unveil new club crest before home game against Sunderland". The Guardian. Erişim tarihi: 26 Aralık 2015.
- ^ "Squads: Mens' team". Manchester City FC. Erişim tarihi: 22 July 2018.
- ^ "Man City retire number 23 shirt". BBC Sport. 27 Haziran 2003. Erişim tarihi: 30 Eylül 2008.
- ^ The following managers have all won at least one major trophy (excluding Community Shields) with Manchester City (totals include competitive matches only)
- ^ "Managers". mcfcstats.com. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2006.
- ^ "Top 30 English Football Clubs by League Attendances". footballeconomy.com attendance table 2002-2005. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2005.
- ^ "Average Attendances – English Football Divisions – 1994/95–2004/05". footballeconomy.com division attendance table 1995-2005. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2005.
- ^ "Customer Success – Manchester City Football Club". Hewlett-Packard case study. 25 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2007. (archive.org mirror)
- ^ "New era for Manchester City Supporters Club". mcfc.co.uk. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2011.
- ^ "King of the Kippax fanzine". 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2010.
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Manchester City FC ile ilgili medyaları bulabilirsiniz. |
- Manchester City Resmî site (İngilizce)
This article uses material from the Wikipedia article "Manchester City FC", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
