Our 3D CAD supplier models have been moved to 3Dfindit.com, the new visual search engine for 3D CAD, CAE & BIM models.
You can log in there with your existing account of this site.
The content remains free of charge.
Licensed under Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 (Matěj Baťha).
| ||
Autor | Klaus Teuber | |
Wydawca | Franckh-Kosmos-Verlag | |
Liczba graczy | 3-4 (wersja podstawowa) | |
Czas przygotowania | ok. 5 minut | |
Czas gry | 60 – 80 minut | |
Wymagane umiejętności | ekonomiczne zarządzanie zasobami |
Osadnicy z Catanu – wieloosobowa gra planszowa wymyślona przez Klausa Teubera, wydana po raz pierwszy w 1995 przez niemieckie wydawnictwo Franckh-Kosmos-Verlag pod nazwą Die Siedler von Catan.
Podstawowa wersja gry jest przeznaczona dla 3-4 graczy, ale istnieją rozszerzenia pozwalające zagrać w 5 lub 6 osób, a gracze opracowali własne zasady dla gry dwuosobowej.
Pierwotny projekt Klausa Teubera był rozbudowaną grą o odkrywaniu i rozwoju nowego świata. Pomiędzy 1993 a 1995 autor oraz firma Kosmos dopracowali i uprościli grę, która przybrała aktualną formę. Niewykorzystana mechanika z tego projektu została wykorzystana w kolejnych grach Klausa Teubera: Entdecker oraz Löwenherz.
Prawdopodobnie najbliższą pierwotnej koncepcji autora jest gra utworzona z podstawowej wersji gry i pierwszego rozszerzenia – Żeglarze z Catanu, którego mechanika opiera się na pomyśle eksploracji nowych lądów.
Gra zdobyła ogromną popularność na całym świecie. Została przetłumaczona na: angielski, czeski, duński, niderlandzki, fiński, francuski, grecki, węgierski, włoski, islandzki, japoński, koreański, łotewski, litewski, norweski, portugalski, rosyjski, słoweński, hiszpański, szwedzki, polski oraz hebrajski. W ciągu 15 lat od ukazania się wersji podstawowej, w Niemczech sprzedano ponad 10 mln. egzemplarzy wersji podstawowej i dodatków[1].
W Polsce podstawowa wersja gry została wydana w 2005 przez wydawnictwo Galakta z Krakowa.
W 1995 zdobyła prestiżową niemiecką nagrodę Spiel des Jahres oraz Deutscher Spiele Preis i Essener Feder, a w 1996 – Origins Award. Po wydaniu w Polsce zdobyła tytuł Gra Roku 2005[2].
Każdy z graczy reprezentuje tytułowych osadników zakładających kolonie na wcześniej niezamieszkanej wyspie Catan. Wyspa składa się z wyłożonych losowo na początku każdej gry heksagonalnych żetonów wyobrażających różne rodzaje terenu: las, pola uprawne, łąki, góry, wzgórza i pustynię. Na każdym polu umieszczony jest żeton z liczbą. Wyspę otacza morze, a na wybrzeżu znajdują się porty. Osady zakładane przez graczy dostarczają ich właścicielom surowców naturalnych, zależnie od przylegającego do nich terenu oraz od rzutu kośćmi w każdej turze. Surowce naturalne są używane do budowania dróg, rozbudowywania osad w miasta oraz nabywania kart rozwoju.
Gracze mogą handlować surowcami, które wyprodukują zarówno pomiędzy sobą jak i przy pomocy portów. Ten ostatni sposób jest jednak bardzo kosztowny lub ograniczony do jednego rodzaju surowców. Ponieważ bardzo trudno jednemu graczowi wyprodukować wszystkie surowce potrzebne do rozwoju, odpowiednio podejmowane decyzje handlowe są istotnym elementem strategii prowadzącej do sukcesu. Interakcję pomiędzy graczami komplikuje również istnienie złodzieja, który kradnie graczom surowce i utrudnia ich produkcję. W grze nie występują elementy walki. Oprócz używania złodzieja, niepodejmowania handlu z innymi graczami oraz blokowania rozwoju ich dróg i osad, nie ma możliwości wyrządzenia szkody przeciwnikom.
Zwycięzcą zostaje gracz, który zgromadzi dziesięć punktów zwycięstwa. Punkty zwycięstwa uzyskuje się za wybudowanie osady lub miasta, najdłuższej drogi, stworzenie największej armii złożonej z rycerzy lub karty rozwoju reprezentującej specjalne budowle.
Generalną zasadą zwycięskiej strategii jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie produkcji. Rozwój produkcji we wczesnej fazie gry pozwala na szybszy rozwój dróg i osad już na początku rozgrywki. Gdy tylko zapewnimy produkcję podstawowego surowca, gracz może poświęcić uwagę pozostałym aspektom gry: czy to budowaniu najdłuższej drogi, czy kontrolowaniu portów. Nieprawidłowy rozwój na początku gry skutkuje coraz większymi trudnościami w dalszej części rozgrywki.
Poniżej zestawiono podstawowe strategie stosowane w "Osadnikach z Catanu".
Kontrola nad tymi surowcami pozwala na szybką ekspansję i blokuje innym możliwości rozwoju. Podstawową wadą tej strategii są trudności ze zdobyciem kolejnych punktów po stworzeniu wszystkich osad.
Strategia wolniejsza od poprzedniej, niemniej może one przynieść korzyści w dalszej części rozgrywki.
Gdy plansza nie pozwala uzyskać kontroli nad najważniejszymi surowcami warto spróbować. Strategia taka z pozoru bardziej zachowawcza, zapewnia również bardziej elastyczne podejście do ciągle zmieniających się warunków gry.
Kontroluj jeden zasób, nie dopuść do niego innych graczy i handluj nim.
Złodziej jest najczęściej stawiany na najbardziej atrakcyjnych polach – tam gdzie spowoduje największe straty u przeciwników. Stąd częste przestoje na polach z szóstkami i ósemkami. Warto zastanowić się czy nie wybudować osad wokół piątek i dziewiątek, aby nie stać się łatwym celem dla złodzieja.
Popularność Osadników z Catanu spowodowała wydanie przez producenta dodatków do gry oraz całkowicie nowych gier opartych na treści fabularnej gry lub jej mechanice.
Rozszerzenia do podstawowej wersji gry wydane w Polsce:
Rozszerzenia do podstawowej wersji gry (nie wydane w Polsce):
Ponadto wydano gry nie będące rozszerzeniami ani odmianami podstawowej wersji, lecz zostały osadzone w świecie Catanu:
Inne wersje:
Wikimedia Commons ma galerię ilustracji związaną z tematem: Osadnicy z Catanu |
|
|
|
This article uses material from the Wikipedia article "Osadnicy z Catanu", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia
3d,model,playground,board games,computer,strategy,thinktank