Formuła 2 (F2) – klasa wyścigowa samochodów jednomiejscowych o otwartym nadwoziu; oficjalnie istniejąca w latach 1948–1984, 2009–2012 oraz od 2017 roku.

Lata 1948–1984

W trakcie swojego istnienia F2 była naturalnym zapleczem dla Formuły 1. Tę tradycję kontynuowała najpierw Formuła 3000, a od 2005 roku GP2.

W latach 1952-1953 Mistrzostwa Świata Formuły 1 były rozgrywane według specyfikacji F2 (używano silników bez turbodoładowania o pojemności 2 litrów, lub półtoralitrowych silników z turbodoładowaniem). W obu tych latach tytuł mistrzowski zdobył Alberto Ascari.

W latach 1961-1963 Formuła 2 została zastąpiona przez nową klasę, Formułę Junior,p. W 1964 roku przywrócono cykl F2, lecz przez dwa kolejne sezony samochody używały silników o pojemności jednego litra. Wobec dużej różnicy w stosunku do mocy jednostek napędowych ówczesnej Formuły 1, w 1967 roku Fédération Internationale de l’Automobile podjęła szereg decyzji, które zrewolucjonizowały pozycję F2 i przyczyniły się do wzrostu jej prestiżu.

W 1967 roku Fédération Internationale de l’Automobile oficjalnie wprowadziła cykl Mistrzostw Formuły 2. Równocześnie zmieniono regulamin techniczny serii; w latach 1967-1971 używano silników o pojemności 1,6 litra, po czym w 1972 roku wprowadzono jednostki napędowe o pojemności dwóch litrów. Ten limit obowiązywał już do ostatecznego końca F2, czyli do 1984 roku.

Wzrost prestiżu F2 spowodował, iż coraz częściej w wyścigach obok młodych adeptów kierownicy startowali również kierowcy Formuły 1, którzy tym samym wypełniali sobie wolny czas między poszczególnymi Grand Prix.

Na początku lat 80. XX wieku wzrost kosztów udziału w Formule 2 przyczynił się do spadku zainteresowania wśród grona właścicieli i konstruktorów. Na placu boju pozostały tylko potężne koncerny jak Honda, BMW oraz Renault. Wobec takiego stanu rzeczy, wraz z końcem 1984 roku Fédération Internationale de l’Automobile zdecydowała się na zastąpienie cyklu F2 przez tańszą wersję, czyli Formułę 3000. W mistrzostwach F3000 wszystkie zespoły używały standardowej jednostki napędowej Forda.

Powrót w 2009 roku

W czerwcu 2008 roku Fédération Internationale de l’Automobile niespodziewanie ogłosiła plany reaktywowania Formuły 2 już od sezonu 2009^[1]. Termin zgłoszeń do mistrzostw upłynął z dniem 29 sierpnia 2008^[2].

Nowa Formuła 2 zadebiutowała 31 maja 2009 roku podczas rundy WTCC w Walencji i będzie towarzyszyła czterem innym rundom WTCC w Europie, kończąc na Monzy pod koniec października. Będą również osobne wyścigi tej kategorii na torach Donington Park i Magny-Cours, oraz runda towarzysząca serii GT Open na torze Spa-Francorchamps.

Format F2 składa się z dwóch sesji treningowych, dwóch oddzielnych sesji kwalifikacyjnych i dwóch 110-kilometrowych wyścigów w każdy weekend. W drugim wyścigu wymagany jest jeden pit-stop, ale polegający tylko na zatrzymaniu się na stanowisku serwisowym, bez wymiany opon czy tankowania. Pierwsza dziesiątka wyścigu na mecie otrzymuje punkty do klasyfikacji generalnej według schematu 12-10-8-7-6-5-4-3-2-1.

Mistrz F2 otrzymywał możliwość przeprowadzenia testów w bolidzie Formuły 1 z zespołem Williams, który jest odpowiedzialny za konstrukcję samochodów serii^[3].

Powrót w 2017 roku

Na początku marca zatwierdzono zmianę nazwy Serii GP2 na Formułę 2^[4]. Jest to powrót do nazwy używanej do roku 1984. Zmiana ta ma na celu uporządkowanie kolejnych szczebli awansu do Formuły 1.

Mistrzowie Europy Formuły 2 w latach 1967–1984

Mistrzowie FIA Formuły 2 w latach 2009–2012