Sezon 2002 Formuły 1 – 53 sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się on 3 marca 2002 roku na torze Albert Park Circuit w Australii, a zakończył 13 października na torze Suzuka International Racing Course w Japonii, po rozegraniu 17 wyścigów.

Sezon ten został absolutnie zdominowany przez broniącego tytułu mistrzowskiego Michaela Schumachera, który wygrał rekordową liczbę 11 wyścigów, wszystkie grand prix kończąc na podium (był jeszcze pięć razy drugi i raz trzeci). Tytuł mistrzowski Schumacher wywalczył z największą w historii przewagą nad wicemistrzem. Drugi w klasyfikacji Rubens Barrichello stracił do swojego kolegi z zespołu 67 punktów. Trzecie miejsce zajął Kolumbijczyk Juan Pablo Montoya.

Mistrzem świata konstruktorów również bezapelacyjnie została Scuderia Ferrari, która w ciągu całego sezonu wygrała 15 z 17 wyścigów. Dotychczas taki wynik osiągnął jedynie zespół McLaren, kiedy to w 1988 roku Ayrton Senna i Alain Prost również zwyciężali dla zespołu piętnastokrotnie (wówczas sezon liczył sobie jednak nie 17, a 16 wyścigów). Drugie miejsce w klasyfikacji zespołów przypadło w udziale stajni BMW.Williams, zaś jako trzeci sklasyfikowany został McLaren.

Lista startowa

Poniższe zespoły oraz kierowcy wzięli udział w sezonie 2002 FIA Formula One World Championship. Numery startowe zostały określone na podstawie klasyfikacji kierowców i konstruktorów sezonu 2001.

† Specyfikacja F2002 została wprowadzona podczas trzeciej rundy mistrzostw – Grand Prix Brazylii.

Zmiany wśród zespołów

• W październiku 2001 roku zespół Prost Grand Prix został postawiony w stan upadłości, zaś w styczniu 2002 roku zlikwidowany. Tym samym miejsca nr 18 i 19 na liście startowej pozostały niezapełnione. Na krótko przed Grand Prix Australii 2002 brytyjska firma Phoenix Finance odkupiła pozostałości po zespole i próbowała rozpocząć starty od Grand Prix Malezji, jednak została od nich odsunięta przez władze FIA. Federacja wygrała także proces przed sądem w tej sprawie.
• Po roku testów i prac rozwojowych w stawce pojawił się fabryczny zespół stworzony przez koncern Toyota.
• W 2001 roku team Benetton został zakupiony przez koncern Renault i przemianowany na Renault F1 Team począwszy od sezonu 2002. Zespół nie zmienił się jednak diametralnie, ponieważ już wcześniej Benetton używał komponentów produkowanych przez francuską markę.
• Zespół Arrows zbankrutował po GP Niemiec 2002 i nie wziął już udziału w żadnym z pozostałych do końca sezonu wyścigów. Próba ponownego zgłoszenia zespołu do mistrzostw na sezon 2003 została odrzucona przez FIA.

Zmiany wśród kierowców

Przed sezonem

• Jean Alesi nie znalazł odpowiedniej oferty kontraktu na sezon 2002 i podpisał z koncernem Mercedes-Benz umowę na starty w serii DTM.
• Luciano Burti, który w poprzednim sezonie reprezentował najpierw Jaguara, a potem Prost Grand Prix opuścił zespół przed likwidacją, aby dołączyć do Luki Badoera jako kierowcy testowego Ferrari.
• Na trzy wyścigi przed końcem sezonu 2001 kierowca McLarena, dwukrotny mistrz świata Mika Häkkinen ogłosił, że nie zamierza startować w roku 2002. Zaprzeczył jednak, że jest to koniec jego kariery, mówiąc, że potrzebuje jedynie odpoczynku i później powróci do McLarena. Ostatecznie, Häkkinen jeszcze w 2002 roku oficjalnie opuścił McLarena i odszedł całkowicie z F1. W latach 2005-2007 pojawił się jeszcze w niemieckiej serii wyścigowej DTM.
• Kimi Räikkönen odszedł z zespołu Sauber, aby zająć posadę kierowcy zespołu McLaren zwolnioną przez Häkkinena. Sauber lukę po Räikkönenie zapełnił zatrudniając Felipe Massę.
• Jeszcze w 2001 roku Giancarlo Fisichella ogłosił zamiar odejścia z Benettona, aby podpisać kontrakt z Jordan Grand Prix. W nowym sezonie wolne miejsce po Włochu zajął jego rodak Jarno Trulli.
• Dotychczasowy kierowca testowy B.A.R. Takuma Satō opuścił swoją posadę, aby dołączyć do Fisichelli jako drugi kierowca zespołu Jordan.
• Fernando Alonso pod swoim debiutanckim sezonie w Minardi opuścił team i zajął fotel kierowcy testowego Renault. Miejsce po Alonso przejął natomiast Australijczyk Mark Webber.
• Heinz-Harald Frentzen po upadku Prost GP przeniósł się do zespołu Arrows. Zajął on miejsce zwolnionego Josa Verstappena, który od nowego sezonu musiał się zadowolić posadą kierowcy testowego zespołu Sauber.
• Mika Salo oraz Allan McNish zostali ogłoszeni kierowcami nowo powstałego teamu Toyota.

W trakcie sezonu

• Heinz-Harald Frentzen odszedł z zespołu Arrows po GP Niemiec, na kilka dni przed ostatecznym upadkiem zespołu. Później wystąpił już tylko w jednym wyścigu sezonu, zastępując Felipe Massę w barwach Saubera podczas Grand Prix USA.
• Anthony Davidson, kierowca testowy zespołu BAR zastąpił Alexa Yoonga w bolidzie Minardi w dwóch wyścigach: GP Węgier oraz GP Belgii.

Kalendarz wyścigów

Lista eliminacji

Zmiany w kalendarzu

• Grand Prix Wielkiej Brytanii zostało przesunięte przed Grand Prix Francji.

Wyniki

Najlepsze wyniki w Grand Prix

Klasyfikacje szczegółowe

Kierowcy

Uwagi
¹ Giancarlo Fisichella nie wystartował w wyścigu o Grand Prix Francji z powodu wypadku, jaki odniósł podczas sobotniego treningu.

Konstruktorzy