Budynek – przestrzeń w zakresie budowli (to co zostało zbudowane, wyodrębniony obiekt materialny) wydzielona poprzez przegrody budowlane takie jak ściany zewnętrzne i dach lub stropodach. Przestrzeń ta może być wewnętrznie dzielona na mniejsze przestrzenie często zwane częściami budynku lub pomieszczeniami poprzez ściany wewnętrzne i stropy^[1].

W polskim prawie budowlanym jest to obiekt budowlany trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadający fundamenty i dach^[2].

Podział budynków według przeznaczenia

• budynek gospodarczy
• budynek inwentarski
• budynek mieszkalny, np. jednorodzinny, wielorodzinny
• budynek użyteczności publicznej, np. muzeum, kino, teatr, szkoła, szpital, kościół, hala sportowa, pawilon handlowy
• budynek techniczny, np. hala produkcyjna, remontowa, magazynowa

Podział budynków według wysokości

Podział obowiązujący w polskim prawie budowlanym:

• niskie (N) - do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie
• średniowysokie (SW) - ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie
• wysokie (W) - ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie
• wysokościowe (WW) - powyżej 55 m nad poziomem terenu^[3]

Zobacz też