Młyn wodny – budowla z urządzeniem do przemiału ziarna na mąkę i kaszę, poruszanym za pomocą koła wodnego lub turbiny wodnej, usytuowana nad rzekami. Bardzo rzadko budowane były młyny pływające.

Historia

• III wiek p.n.e. – opis pierwszego podsiębiernego koła wodnego autorstwa Filona z Bizancjum^[1] (ok. roku 230 p.n.e.). Było to koło tzw. łyżkowe, składające się z gwiaździście osadzonych na wale "łyżek". Służyło do napędu podnośnika kubełkowego, podnoszącego wodę na wyższy poziom (do nawadniania pól).^[2]
• I wiek p.n.e. – Antypater z Sydonu układa wiersz wychwalający wynalazek młyna wodnego.^{[potrzebny przypis]}
• I wiek p.n.e. – pierwsze pisemne świadectwo o istnieniu młyna wodnego: Mitrydates VI, król Pontu, ok. roku 88 p.n.e. miał taki młyn w Kabirze.^[2] Z ok. 35 r. p.n.e. pochodzi konstrukcja młyna pływającego z kołem podsiębiernym, opisana przez Witruwiusza.^[2]
• IV wiek – powstały pierwsze zespoły młynów (kompleks Barbegal) we Francji (gmina Fontvieille)
• XIX wiek – młyny wodne zostały stopniowo wypierane przez młyny napędzane silnikami parowymi, a później spalinowymi albo elektrycznymi.

• Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.1, Polskie Media Amer.Com, ss. 243, ​ISBN 83-7425-026-7​.
• Feldhaus Franz Maria: Maszyny w dziejach ludzkości od czasów najdawniejszych do Odrodzenia, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1958  ;

Linki zewnętrzne

• Żukow-Karczewski Marek, "Młyny wodne. Antyczna technika w swojski klimat wpisana"