powered by CADENAS

Social Share

Wolfram (24785 views - Periodic Table Of Elements)

Wolfram (W, łac. wolframium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od wolframitu, minerału, z którego wolfram został wyodrębniony po raz pierwszy. Dawna nazwa polska tungsten pochodzi od szwedzkich słów tung („ciężki”) i sten („kamień”); nazwa o takiej etymologii używana jest współcześnie w języku angielskim, francuskim i kilku innych. Istnienie tego pierwiastka zasugerował jako pierwszy w 1779 r.[potrzebny przypis] Peter Woulfe, który badał minerał wolframit. Analogiczne sugestie zostały w 1781 r.[potrzebny przypis] opublikowane przez Carla Scheelego. W stanie czystym pierwiastek ten jako pierwsi wyodrębnili w roku 1783 José i Fausto Elhuyarowie. Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 1,25 ppm. Jego najważniejszymi minerałami są szelit (CaWO4) i wolframit [(Fe,Mn)WO4], który ma skład pośredni pomiędzy hübnerytem, MnWO4, a ferberytem, FeWO4 (według części środowiska mineralogów nazwa „wolframit” w ogóle nie powinna być stosowana, a odpowiednie minerały, w zależności od składu, należy klasyfikować jako hübneryt lub ferberyt). Wolfram zawierają także stolzyt i raspit (oba PbWO4) oraz wiele innych minerałów. Wolfram jest ciemnoszarym metalem. Bardzo czysty jest ciągliwy i łatwo poddaje się obróbce, z niewielkimi domieszkami węgla jest twardy i kruchy. W temperaturze poniżej 0,0012 K (a w postaci cienkiej warstwy poniżej 4 K) staje się nadprzewodnikiem. Dzięki pasywacji jest odporny na działanie tlenu, wody, zasad, kwasów, a nawet wody królewskiej. Roztwarza się natomiast w stopionym azotanie potasu. W podwyższonej temperaturze utlenia się, reaguje z węglem i fluorowcami. Wolfram stosowany jest jako dodatek stopowy do wysokogatunkowej stali, z jego stopów sporządza się elektrody lamp elektronowych i rentgenowskich, włókna żarowe itp. Węglik wolframu dzięki niezwykłej twardości służy do wyrobu materiałów ściernych i narzędzi – jest głównym składnikiem widii. Ze względu na wysoką twardość i gęstość jest używany do produkcji rdzeni podkalibrowych pocisków przeciwpancernych oraz kompozytowych pocisków pełnokalibrowych, rzutek (lotek) do darta przy spiekaniu[potrzebny przypis] barreli (beczek); w najlepszych lotkach jego zawartość osiąga 95–97%.
Go to Article

Wolfram

Wolfram

Ten artykuł dotyczy pierwiastka chemicznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Wolfram
tantal ← wolfram → ren
Wygląd
stalowoszary

Widmo emisyjne wolframu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a. wolfram, W, 74
(łac. wolframium)
Grupa, okres, blok 6, 6, d
Stopień utlenienia VI, V, IV, III, II
Właściwości metaliczne metal przejściowy
Właściwości tlenków średnio kwasowe
Masa atomowa 183,84(1)[a][4] u
Stan skupienia stały
Gęstość 19250 kg/m³
Temperatura topnienia 3410–3422 °C[1][2]
Temperatura wrzenia 5555–5927 °C[1][2]
Numer CAS 7440-33-7
PubChem 23964[1]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Wolfram (W, łac. wolframium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od wolframitu, minerału, z którego wolfram został wyodrębniony po raz pierwszy. Dawna nazwa polska tungsten[5] pochodzi od szwedzkich słów tung („ciężki”) i sten („kamień”)[6]; nazwa o takiej etymologii używana jest współcześnie w języku angielskim, francuskim i kilku innych[7].

Istnienie tego pierwiastka zasugerował jako pierwszy w 1779 r.[potrzebny przypis] Peter Woulfe, który badał minerał wolframit. Analogiczne sugestie zostały w 1781 r.[potrzebny przypis] opublikowane przez Carla Scheelego. W stanie czystym pierwiastek ten jako pierwsi wyodrębnili w roku 1783 José i Fausto Elhuyarowie[6].

Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 1,25 ppm. Jego najważniejszymi minerałamiszelit (CaWO4) i wolframit [(Fe,Mn)WO4][8], który ma skład pośredni pomiędzy hübnerytem, MnWO4, a ferberytem, FeWO4 (według części środowiska mineralogów nazwa „wolframit” w ogóle nie powinna być stosowana, a odpowiednie minerały, w zależności od składu, należy klasyfikować jako hübneryt lub ferberyt)[6]. Wolfram zawierają także stolzyt i raspit (oba PbWO4)[9] oraz wiele innych minerałów[10].

Wolfram jest ciemnoszarym metalem. Bardzo czysty jest ciągliwy i łatwo poddaje się obróbce, z niewielkimi domieszkami węgla jest twardy i kruchy. W temperaturze poniżej 0,0012 K (a w postaci cienkiej warstwy poniżej 4 K) staje się nadprzewodnikiem. Dzięki pasywacji jest odporny na działanie tlenu, wody, zasad, kwasów, a nawet wody królewskiej. Roztwarza się natomiast w stopionym azotanie potasu[11]. W podwyższonej temperaturze utlenia się, reaguje z węglem i fluorowcami.

Wolfram stosowany jest jako dodatek stopowy do wysokogatunkowej stali, z jego stopów sporządza się elektrody lamp elektronowych i rentgenowskich, włókna żarowe itp. Węglik wolframu dzięki niezwykłej twardości służy do wyrobu materiałów ściernych i narzędzi – jest głównym składnikiem widii. Ze względu na wysoką twardość i gęstość jest używany do produkcji rdzeni podkalibrowych pocisków przeciwpancernych oraz kompozytowych pocisków pełnokalibrowych, rzutek (lotek) do darta przy spiekaniu[potrzebny przypis] barreli (beczek); w najlepszych lotkach jego zawartość osiąga 95–97%.

Wydobycie wolframu na świecie w roku 2005

Uwagi

  1. Liczba w nawiasie oznacza niepewność ostatniego podanego miejsca po przecinku.
  1. a b c Wolfram (CID: 23964) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
  2. a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-38, ISBN 9780849304880.
  3. Wolfram (nr 357421) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-10-05].
  4. Current Table of Standard Atomic Weights in Order of Atomic Number (ang.). Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights, IUPAC, 2013-09-24. [dostęp 2013-12-02].
  5. tungsten. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2013-09-20].
  6. a b c King, R.J.. Minerals explained 41. „Geology Today”. 21 (1), s. 33-37, 2005. DOI: 10.1111/j.1365-2451.2005.00493.x. 
  7. wolfram. Słownik internetowy Ling.pl. [dostęp 2013-09-20].
  8. Adam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: PWN, 2002, s. 882. ISBN 83-01-13654-5.
  9. Physical and optical properties of minerals. W: CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. od 4-149 do 4-155.
  10. Mineral Species containing Tungsten. webmineral.com. [dostęp 2013-09-16].
  11. Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Warszawa: PWN, 1965, s. 1119.


This article uses material from the Wikipedia article "Wolfram", which is released under the Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0. There is a list of all authors in Wikipedia

Periodic Table Of Elements

element,system,atom,molecule,metal,halogen,noble gas,chemical,chemistry