Elektrum, elektron – minerał z grupy pierwiastków rodzimych będący stopem złota i srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza. Także otrzymywany sztucznie stop złota i srebra.^[1]

Nazwa wywodzi się od bladożółtej barwy przypominającej bursztyn (łac. electrum, grec. ηλεκτρον (ēlektron)^[1] - bursztyn).

Właściwości

• Układ krystalograficzny regularny, rzadko sześcienny lub ośmiościenny.
• Twardość: 2,5 w skali Mohsa.
• Rysa: bladozłocista i połyskująca.
• Barwa: srebrzystobiała lub jasnożółta.
• Przełam: haczykowaty.
• Połysk: metaliczny.

Minerał bardzo rzadki. Występuje w skupieniach zbitych oraz nieforemnych.

Złoto rodzime zawiera od 2 do 20% srebra, z tego powodu jest jaśniejsze. Złoto bogate w domieszkę srebra (ok. 20%) już przez Pliniusza było zwane "elektrum".

Występowanie

Elektrum występuje w niektórych złożach hydrotermalnych.

Miejsca występowania: Rosja – Ałtaj, Ural; Rumunia – Siedmiogród (Rosia Montana).

W Polsce śladowe ilości tego minerału stwierdzono w obrębie dolnośląskich, cechsztyńskich łupków miedzionośnych.

Zastosowanie

• materiał na pierwsze monety
• jest rudą złota
• interesujący dla naukowców, jubilerów i kolekcjonerów.

Linki zewnętrzne

• http://webmineral.com/data/Gold.shtml