As – karta do gry przedstawiająca zwykle pojedynczy symbol danego koloru karcianego. W tradycyjnej hierarchii ważności kart as funkcjonuje zwykle jako najstarsza (liczona jako 14) lub też, co rzadsze, najmłodsza karta (liczona jako 1); umiejscowiony jest po królu lub przed dwójką. Talia kart do gry zawiera cztery asy, po jednym w każdym kolorze (trefl, karo, kier i pik). Odpowiednikiem asa w tradycyjnych kartach polskich jest tuz; nazwa ta żargonowo odnosi się także do samego asa.

Oznaczanie asów

As posiada różne oznaczenia, w zależności od tego, w jakiej wersji językowej wyprodukowano daną talię:

• w wersjach polskiej, angielskiej, holenderskiej i niemieckiej – A (od as, ace, aas i ass) - najpowszechniej używane oznaczenie
• w wersji francuskiej – 1
• w wersji rosyjskiej - Т (od туз, tuz)

Wygląd asów

Wersja polska, angielska, holenderska i niemiecka

• As Pik

• As Kier

• As Trefl

• As Karo

Wersja Francuska

• As Pik

• As Kier

• As trefl

• As Karo

Wersja Rosyjska

• As Pik

• As Kier

• As Trefl

• As Karo

Tarot Minchiate

• As mieczy

• As puszek

• As pałek

• As monet

Ciekawostki

• W Stanach Zjednoczonych as pik jest nazywany kartą śmierci (ang. Death Card), m.in. dlatego, że zgodnie z miejską legendą podczas wojny w Wietnamie wojska amerykańskie używały tych kart jako broni psychologicznej przeciw żołnierzom komunistycznego Wietnamu Północnego. Karta ta oznaczała niepowodzenie i nawiązywała do piki przebijającej wroga. Powszechną sytuacją było umieszczanie asów pik przez Amerykanów w ustach zabitych żołnierzy Wietkongu, co miało wystraszyć przeciwnika przed rozpoczęciem walki. Sposób ten okazał się skuteczny, przez co United States Playing Cards Company otrzymywało od armii zamówienia na talie kart zawierające tylko asy pik.

• Charakterystyczny, ornamentowany lub w inny sposób wyróżniony od pozostałych asów wygląd asa pik jest związany z osobami angielskich władców: Jakuba I Stuarta i Anny Stuart, którzy w XVII wieku uchwalili prawo zmuszające angielskie drukarnie aby umieszczały na nich swoje insygnia, co ułatwiało ściąganie podatków drukarskich. Pomysł akcyzy na karty do gry przywędrował tam przez króla Karola I Stuarta, zaś wspomniany obowiązek istniał w Wielkiej Brytanii w latach 1711-1960. Mimo zniesienia tego prawa wielu producentów kart kontynuuje tę tradycję do dziś.

Zobacz też

• starszeństwo kart
• gry karciane
• figura (w kartach)
• brydż