Hallotron, halotron - urządzenie, którego zasada działania opiera się na klasycznym efekcie Halla. Najpopularniejszym jego zastosowaniem jest pomiar pola magnetycznego. Hallotrony wykonywane są na bazie materiałów półprzewodnikowych o dużej ruchliwości nośników ładunku (najczęściej arsenek indu InAs, antymonek indu InSb, tellurek rtęci HgTe), z materiałów litych (german) oraz w technologii warstwowej, na przykład przez napylanie próżniowe na podłoże ceramiczne lub mikę. Mała grubość jest istotna w kontekście czułości hallotronu, ponieważ napięcie Halla jest odwrotnie proporcjonalne do grubości próbki. Dlatego ze względu na potrzeby metrologiczne (np. pomiary pól w szczelinach), jak i racjonalnej konstrukcji określającej ich wysoką czułość, wykonywane są jako możliwie cienkie - ułamek milimetra, oraz wąskie - od 1 do 3 mm. Zastosowanie: do pomiaru wielkości elektromagnetycznych takich jak indukcja magnetyczna, natężenie prądu, moc czy opór, do pomiaru wielkości innych niż elektryczne, np. kąt obrotu (na części wirującej zamocowany jest magnes współpracujący z nieruchomym hallotronem), przesunięcie, drgania mechaniczne, ciśnienie, w układach wykonujących operacje matematyczne i logiczne, jako kompas. Zastosowanie hallotronu umożliwiło budowę bezszczotkowych silników prądu stałego z dokładną regulacją obrotów używanych np. do napędzania wentylatora radiatora procesora w komputerach. Silnik taki jest wykonany jako silnik prądu stałego i charakteryzuje się brakiem komutatora, co znacznie wpływa na podniesienie niezawodności i żywotności oraz obniżenie poziomu hałasu generowanego podczas pracy. Wirnik silnika jest magnesem, natomiast cewki stojana są zasilane poprzez układ elektroniczny. Hallotron wykrywa położenie magnesu i tak steruje załączaniem poszczególnych uzwojeń, aby nadać wirnikowi ruch obrotowy o określonej ilości obrotów na minutę.
Go to Article